Савнă тусăм тухсамччĕ... ][ Василий Волгин / Vassilĭj Volkĭnn

Кăн-кăвак тӳпере çутă çăлтăр
Паçăрах йăлкăшать йăлтăр-йăлтăр.
Вăйăра та паян тунсăхларăм,
Çавăнпах-ши ăна эп сăнарăм.

Тантăшсем савăнса юрласан та
Ман юрлассăм килмерĕ çав темшĕн,
Ах, чĕремçĕм, кама тунсăхлатăн?
Мĕнле савăк сăмах эс илтесшĕн?

Пилĕк çул ăна кĕтрĕм — сахал-им?
Ун çинчен çеç шутларăм — ахаль-им?
Паян çитрĕ яла кĕтнĕ сар хĕр,
Ун вăййа тухмаллаччĕ-çке кĕçĕр.

Анчах çук, вăл тухман кĕçĕрхи çĕр,
Хавас мар вăйăра чун-савнисĕр.
Савнă тусăм, тухсамччĕ, кĕтетĕп
Чăтас çук, ху патнах халь вĕçетĕп.

Шартах сикрĕ сасартăк чĕреçĕм,
Илтрĕм эпĕ: «Сывах-и, чĕкеçĕм»
Умăмрах ав, çиçет йăлтăр-йăлтăр
Пуçне çыхнă кĕрен пурçăн тутăр.

1954